Aktualności

W tekście, który publiczność teatrów na całym świecie usłyszy 27 marca, Wasiljew pyta, czy teatr jest nam potrzebny - i jeśli tak, to do czego. Docieka, czym on jest dla nas i co może nam powiedzieć.

"Teatr może powiedzieć wszystko! O tym, jak bogowie mieszkają w niebiosach, i o tym jak więźniowie tracą siły w jaskiniach, o tym jak namiętność uwzniośla, i o tym jak miłość niszczy, i o tym jak dobry człowiek nie jest potrzebny, i o tym jak oszustwo króluje, i o tym jak ludzie mieszkają w domach, a dzieci - w obozach dla uchodźców, i o tym jak się wraca na pustynię, i o tym jak rozstać się z ukochanym, teatr może opowiedzieć o wszystkim" - pisze w orędziu Wasiljew.

"Teatr był i zostanie z nami na zawsze. A szczególnie teraz (...) jest wyjątkowo potrzebny. Dlatego, że wśród wszystkich sztuk publicznych tylko teatr jest - z ust do ust, z oczu do oczu, z rąk do rąk, i od ciała ku ciału" - podkreśla. "To świat sam w sobie, świecący ze wszystkich czterech stron, natychmiast rozpoznawalny przez każdego człowieka - wroga czy przyjaciela" - dodaje.

Wasiljew postuluje teatr różnorodny, otwarty, z bezpłatnym wejściem, w każdej formie. Apeluje także, by teatru nie lekceważyć i "nie przepuścić w swoim zagonionym życiu". Ostrzega również przed teatrem gier politycznych, politycznych pułapek, polityków, polityki oraz "codziennego terroru - osobistego i zbiorowego, teatr trupów i teatr krwi na placach i ulicach, w stolicach i na prowincji, między religiami i etnosami".

Międzynarodowemu orędziu towarzyszy przesłanie do polskich twórców od Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego. W tym roku jego autorką - po m.in. Olgierdzie Łukaszewiczu i Andrzeju Sewerynie - jest reżyserka teatralna i dyrektorka artystyczna Teatru Współczesnego w Szczecinie Anna Augustynowicz. Jej słowa do rodzimego środowiska zostały odczytane po raz pierwszy na wtorkowej konferencji prasowej w Instytucie Teatralnym w Warszawie.

"Sztuka teatru to chwila, która pozwala przyłapać człowieka na autentyczności - pomiędzy jego intencją i pragmatyzmem gracza. Moment, kiedy można ujrzeć ludzką twarz, zanim rozpłynie się w swoim wykreowanym wizerunku" - napisała Augustynowicz.

"Żaden człowiek na świecie nie chce pozostać nikim. Pragnie imienia, roli. Wyraża własne pragnienia i tęsknoty w grze. (...) Człowiek potrzebuje grać, bo tylko tak może uzasadnić własny sens. Buduje swoją rolę, wchodzi w relacje z ludźmi, wiąże się ze światem" - dodała.

Augustynowicz cytując Stanisława Wyspiańskiego podkreśliła także, że "zadanie teatru, >którego przeznaczeniem tak dawniej, jak i dziś, było i jest służyć niejako za zwierciadło naturze, pokazywać cnocie własne jej rysy, złości żywy jej obraz, a światu i duchowi wieku postać ich i piętno< - wcale się nie zmieniło".

Międzynarodowy Dzień Teatru jest obchodzony w tym roku na świecie po raz 55. Święto to zostało ustanowione z inicjatywy Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI) w roku 1961 dla upamiętnienia inauguracji w Paryżu w 1957 roku Teatru Narodów - festiwalu, na którym spotkały się zespoły z obu stron "żelaznej kurtyny".